تأثیر اطلاع رسانی پرستار از طریق تلفن (تله نرسینگ) بر سطح اضطراب خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه

مقدمه: اعضای خانواده بیماران اغلب تمایل دارند به سؤالات آن ها به شکل قابل فهم پاسخ داده شود و در اسرع وقت از تغییر شرایط بالینی بیمار مطلع شوند. درهای بسته بخش مراقبت ویژه عملاً خانواده را از بیمار جدا می کند و این خود سبب اضطراب در اعضای خانواده می شود. از طرفی اطلاع رسانی تلفنی بدون محدودیت زمانی و مکانی به نظر می رسد این مسأله را پوشش دهد و جدایی خانواده و بیمار را به حداقل برساند. بنابراین در این پژوهش تأثیر اطلاع رسانی تلفنی توسط پرستار بر سطح اضطراب خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ایلام بررسی شده است. روش: این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی است که به منظور بررسی تأثیر اطلاع رسانی از طریق تلفن به وسیله پرستار بر سطح اضطراب خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ایلام وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایلام انجام شده است. حجم نمونه شامل 35 عضو خانواده که با روش نمونه گیری غیراحتمالی آسان (در دسترس) انتخاب شدند. در این مطالعه، پرسشنامه بررسی اضطراب که قبلاً در اختیار عضو خانواده قرار داده شده بود؛ یک بار قبل از انجام مداخله و دفعات بعد پس از انجام هر تماس تلفنی که به صورت روزانه و در سه روز متوالی انجام می شد، به روش خودگزارش دهی توسط عضو خانواده تکمیل شد. از روایی محتوا و پایایی درونی و بیرونی به منظور ارزیابی کیفیت پرسشنامه موردنظر استفاده گردید. فرم اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته در بدو ورود به مطالعه توسط عضو خانواده و فرم ثبت محتوای مکالمات تلفنی نیز پس از هر تماس توسط پژوهشگر تکمیل می شد. یافته ها: آزمون ویلکاکسون تفاوت آماری معناداری را بین میانگین اضطراب در زمان های قبل و پس از تماس اول، قبل و پس از تماس دوم، قبل و پس از تماس سوم و همچنین قبل و پس از پایان مداخله (میانگین سه روز مداخله تلفنی) نشان داد (001/0p<). قبل از مداخله تلفنی میانگین اضطراب در نمونه ها 71/47 بود که پس از سه روز مداخله تلفنی به 69/35 کاهش پیدا کرد. همچنین قبل از مداخله تلفنی بیشترین میانگین اضطراب در گروه مردان دیده شد (001/0p<)، ولی پس از پایان مداخله تلفنی این میانگین در گروه زنان بیشتر از مردان بود (001/0p<). از نظر وضعیت تأهل بیشترین میانگین اضطراب در قبل و پس از تماس های تلفنی در افراد متأهل دیده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مثبت پژوهش و از آنجایی که امروزه تکنولوژی تلفن در اغلب منازل مددجویان وجود دارد و از طرفی استفاده از آن آسان و در دسترس است بنابراین توصیه می شود که این تکنولوژی در حیطه مراقبتی- آموزشی پرستاران گنجانده شود.